نيمه پر ليوان را هورت بکش


 

نويسنده: مرضيه قاضي زاده




 
يک ليوان آب، شکر به اندازه ي کافي و چند قطره از عطر بهارنارنج، بيدمشک يا گلاب خستگي يک روز سخت شهري از تنتان در نيامد؟
توي دنيايي که آدم ها مرتب در حال دوندگي اند و در آن واحد دستشان به يک کار است و فکرشان به يک جا و دلشان به يک جاي ديگر، چند تا ليوان شربت يعني يک ميهماني ساده که چندتا دوست را دور هم جمع مي کنذد. چند تا ليوان آب ميوه هم يعني ايست. يعني همان کنار خيابان، ترافيک و گرما و شلوغي را به اندازه خالي شدن آب ميوه ها فراموش کردن. دو تا فنجان قهوه، يعني يک بهانه مشترک براي دونفر. توي دنياي قاتي پاتي امروز که آدم ها همه چيز را دستکاري مي کنند تا با مدل ها و شکل هاي جديد، يک کم دلشان خوش بشود و حواسشان پرت، شايد نوشيدني ها بيشتر از همه کاربردهاي ديگرشان که در اين مطلب آمده، يک بهانه ساده و ارزان اند براي چند لحظه مهلت، ثبات و با هم بودن.

دوغ
 

بدون آن غذاهاي ناني از گلويمان پايين نمي روند و سفره هاي سنتي مان انگاري چيزي کم دارند. شما که زحمت آبگوشت و ديزي و سبزي خوردن و گوشت کوبيده را کشيديد، بگذاريد نوشيدني سفره هم خانگي باشد. مي توانيد اين افزودني ها و طعم دهنده ها را هم اضافه کنيد. نعناع، شاهسپرم (شاه نسترن)، آويشن، کاکوتي و گل سرخ. از بعضي خواص درماني آن ها مثل آرام بخشي، رفع دل درد و سکسکه و نفخ، آوردن اشتها و..هم مي توانيد سود ببريد.

شربت هاي سنتي
 

با 5 تا ليمو ترش و يک پيمانه شکر، ساده ترين شربت را مي شود درست کرد که مي تواند جاي نوشابه هاي گازدار سر سفره را هم بگيرد. دستورش اين است که به يک قابلمه آب جوش، شکر و پوست ليمو را اضافه کنيد و مرتب به هم بزنيد تا شکر حل شود و آب هم خنک شود. آب ليموها را توي يک ظرف ديگر مي گيريد و به بقيه مواد اضافه مي کنيد. وقتي شربت را با يک پارچه تميز، صادف کرديد، آمده است براي پذيرايي.
خانم هاي کدبانو از بقيه ميوه هاي هم شربت درست مي کنند. از آلبالو، توت فرنگي، به، به و ليمو با هم، گيلاس و شاتوت. اين ميوه ها را مي جوشانند و عصاره آن ها را در شربت استفاده مي کنند. مثل بالا درست کردن يک مدلش را که ياد بگيريد تهيه بقيشان هم دستتان مي آيد.

سکنجبين
 

زود که دست به کار بشوي، تهيه نيم ليتر سرکه سفيد و 3کيلو شکر، دو تا سفيده تخم مرغ و يک دسته کوچک نعناع تازه، خيلي وقتت را نمي گيرد. اول شکر را با پنج شش ليوان آب، توي يک ظرف لعابي مي ريزيد تا بجوشد. بعد سفيده تخم مرغ را مي زنيد و مي گذاريد باز هم قل قل کند تا چرک هاي روي شربت گرفته شود. مي توانيد با يک دستمال نازک، صافش کنيد. دور دسته نعناع، نخ مي بنديد و مي گذاريدش توي شربت. همين طور که دارد مي جوشد، نصف سرکه را به اش اضافه مي کنيد. باقي اش را هم تا آن جا که طبعتان مي پسندد، مي ريزيد. چند تا جوش که زد، نعناع را بيرون آوريد و دوباره شربت را از صافي رد مي کنيد. هم مي شود با آب و يخ، شربتش کني، هم کاهو سکنجبين که توي جمع هاي دوستانه، پيشنهادي است که نمي تواني رد کني!

تخم شربتي
 

از نوشيدني هاي اصيل ايراني است که توي مراسم مذهبي و ظهرهاي داغ عاشورا و تاسوعا به عنوان نذري به مان تعارف مي کنند. خيلي راحت مي شود تخم شربتي ها را تميز کرد و توي يک ظرف آب خيساند و با قاتي کردن شکر و آب و گلاب، شربت درست کرد.

خاکشير
 

قديمي ها اين دانه هاي ريز را براي هرجور دردي تجويز مي کردند. اصطلاح خاکشيري مزاج، معروف بود براي اين که مي گفتند خاکشير به هر مزاجي مي سازد. قسمت سخت آماده کردن خاکشير، شستن آن است. بايد اول خيس کنيد تا خاشاک قاتي دانه ها بيايد روي آب و با آب، آن ها را خالي کنيد. بعد خاکشيرها را چندبار از اين ظرف به آن ظرف مي کنيد تا شن ته خاکشير توي ظرف ها ته نشين بشود. بعد ديگري کاري ندارد؛ آب و شکر و گلاب اضافه کنيد و لذتش را ببريد. خاکشير را با عرقيات هم مي شود مخلوط کرد و شربت ترکيبي ساخت. مثلا عرق بيدمشک، خيلي جواب مي دهد.
منبع:هفته نامه همشهري جوان شماره 44